Akif' in karakteri:

Mehmet Akif şiirlerinin de ilerisinde bir  karakter anıtıdır.  Öyle halis yaradılış ve fazilet adamıdır ki, bunu şiir ve yazıları kadar 63 yıllık ömrünün nice davranışları içinde bilhassa görmekteyiz. Öz prensiplerini hareketleriyle zedelemeyen, hatta onları yaşayış haline koyabilen sayılı insanlarımızdandır.

" Boğaz içinde yüzme yarışı kazanan, Çatalca' da güreşen, Veli Efendi Çayırı'nda adım atlayan, İbnülfâris'i ezbere bilen, Dağıstanlı Hoca ile Kitabülkâmil'i hasbihal eden, Musa Kâzım Efendi ile Bedrettin' in Vâridatı'nı okuyan, sonra Emil Zola' nın romanlarında insan yığınlarının idaredeki kudretini seven... Bu kadar değil, Halkalı' da ineklerin karnından Trocart ile su alan aruzun orkestrasyonunu yapan Akif, kendi kendine kaldığı vakit nısfiye de üflüyordu."

O, İstanbul halkına boğaz tepelerindeki romantik köşklerden değil, sefaletin içinden ve aynı seviyeden bakmıştır. Okula gidemeyen fakir çocukların küfelerine ayağı dolaşmış, Seyfi Baba'larla aynı damın altında yatmış, veremli öğrencilerin, hayırsız kocasını meyhanede arayan biçare hanımların ıstıraplarına şahit olmuş ve yüreğindeki acılarla edebiyatımızın ilk sosyal-gerçekçi şiirlerini yazmıştır.

            Görülüyor ki; Mehmet Akif, Türk-İslâm-Batı ahlâkının soylu değerlerini nefsinde toplamış bir yüce insan örneğidir.